سال رهایی

Photo by: tina in PVB

چگونه می شود به یکبار این همه عزیز رخت سفید سفر به تن کنند؟

حسابشان دیگر از دست رفته است

باور نمی کنم که او هم از میان ما رفته است

بی شک امسال دل خسته شان را دوایی جز مرگ نبوده است

شوهر خاله هنرمند روحت شاد

من و تو

و تو هم تصویری شدی بر یکی از صفحه های خالی خاطراتم؛ به سفارش زندگی

خاطراتم همیشه باز است، یک خودکار آن طرف تر

زندگی هر روز می خواند، من می نویسم

گه گاهی نسیمی صفحه ها را ورق می زند، من می خوانم

خوب می دانم که روزی با وزش نسیمی تو را دوباره می خوانم، و آن روز چقدر دل تنگم

آزادی

آزادی...

آزادی فقط یه واژه است، یه واژه با هزاران تعبیر! آزادی یه ایده است، یه فرضیه...آزادی آرزویی ست که هرگز بدست نیامده، هرگزمحقق نخواهد شد

من و تو در بندیم.. در بند جسممون...عقایدمون...عواطفمون...قوانین...جامعه...مرزبندی های دنیا...درس و کار و پول...در بند وجدان...من و تو از آن روز که به دنیا آمدیم دربندیم

والبته بیچاره کسانی که به نام آزادی از میان رفته اند

لحظه آخر

همیشه لحظه آخر خدا نزدیکتر می شه

هندونه

photo by Dale Allyn

دلمون هندونه

فکرمون هندونه

روحمون هندونه

با یه دست سرنوشت

یکی شو برداریم بسه

بابا! اصلا به ما چه که حاجی لک لک

عاشق دختر درنا میشه ؟ یا نمی شه

می گی ما , برای روح مار و مور

حلوا خیرات بکنیم؟

فرق ما با اونا که ما فقط حرف می زنیم

لطف حرف هم مایه دردسره

مرحوم حسین پناهی

ساده رنگ

آسمان، آبي‌تر،
آب آبي‌تر.

برگ‌ها مي‌ريزد.
مادرم صبحي مي‌گفت: موسم دلگيري است.
من به او گفتم: زندگاني سيبي است، گاز بايد زد با پوست.

آفتابي يكدست.
سارها آمده‌اند.
تازه لادن‌ها پيدا شده‌اند.
من اناري را، مي‌كنم دانه، به دل مي‌گويم:
خوب بود اين مردم، دانه‌هاي دلشان پيدا بود.
مي‌پرد در چشمم آب انار: اشك مي‌ريزم.
مادرم مي‌خندد.

S.S